Boot.
Romp van een boot op een industrieterrein in Arnhem.
In de filosofie gaat het om de vraag: "hoe kunnen we de dingen die we menen te kennen eigenlijk kennen?" Op een verlaten industrieterrein in Arnhem zag ik deze zwart geteerde ijzeren romp die ondersteund werd met ijzeren palen en autobanden. De mast, het roer en de kajuit ontbraken. Ik zag een boot die eigenlijk geen boot was. Ik had hier zonder twijfel te doen met een archetype, een geïdealiseerd oermodel van een boot. In mijn ogen een prachtig beeld dat een boot representeerde. Ontegenzeggelijk is het daarmee een kunstobject geworden. Niets meer aan doen. Helaas. Gelijk de boer die voortploegt en de schoonheid van het landschap niet ziet, zal ook de eigenaar van de boot, zo nam ik aan, de schoonheid ervan niet onderkennen en de boot opknappen om er mee te gaan varen. Dan wordt het gewoon weer een boot, ware het niet dat iemand mij vertelde dat deze boot nooit een echte boot geweest is. Ik had het zelf kunnen zien. Voor- en achtersteven zijn immers volstrekt identiek. "Mijn" boot is het laatst overgebleven schip dat ooit deel uit maakte van een Schipbrug over de Rijn bij Arnhem. Op de site van de Universiteit Twente las ik overigens een prachtige scriptie van Sharon Bolhuis over de vraag “In hoeverre kunnen archetypen met behulp van vormkenmerken gevisualiseerd worden?”. Zie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten