Dromen

Als dromen realiteit worden.

Thais Restaurant Buddha Garden in Apeldoorn.

De laatste drie jaar heb ik veel tijd besteed aan het (mede)organiseren van beeldende kunst tentoonstellingen in een groot leegstaand pand in Arnhem. Gedoogd, onbezoldigd en ongesubsidieerd, het zijn de termen die mij na aan het hart liggen. Nu het pand verkocht is betrap mij erop dat ik bij het zoeken naar een nieuwe plek voor de kunst allereerst de rafelranden van stad en land scan op leegstand, gedoogconstructies, tijdelijk beheer en misschien ook wel iets te veel hoop op liefdewerk en oud papier. Vanzelfsprekend heb ik daarbij de mogelijkheden verkend om aan te sluiten bij het cultuurbeleid van de verschillende subsidiërende overheden en heb ik ook het Fondsenboek van de Walburg Pers en De Dikke Blauwe van social enterprise Lenthe geraadpleegd. Toch voelt het allemaal niet goed. Particuliere fondsen zijn wat mij betreft ok, dat geldt ook voor het verleiden van overheden om een goede opdrachtgever voor kunstenaars te zijn. Maar laten we wel wezen, de autonome beeldende kunst aan het infuus van de overheid, dat is toch een waar horrorscenario? 

Gelijk de kunsten is het navolgen van een droom mij niet vreemd, maar het opzetten van een commerciële onderneming is toch even andere koek. Ondernemen begint bij een droom te volgen, de markt te verkennen, een risico te nemen en vervolgens de plannen onverkort uit te voeren ondanks tegenwerking of tegenslag. Dit jaar was ik betrokken bij het opzetten van een nieuw restaurant in Apeldoorn. Een onderneming opzetten betekent geloven in wat je te bieden hebt en dit ook waar te maken in een uiterst commerciële omgeving waar onze wetgever strenge regels en voorwaarden heeft gesteld. Na de eerste hobbels genomen te hebben, onder meer de noodzakelijke verbouwingen van het monumentale pand en het verkrijgen van vergunningen en financieringen, gaat het zowel in beginsel als in uiteindelijke zin om de kwaliteit van het product. Nauwelijks twee maanden open, loopt het restaurant goed dank zij de prachtige locatie, de fantastische keuken en de zeer betrokken medewerkers.

Ik moest denken aan Servaas (Servaas Schoone, (Alkmaar, 19 oktober 1950 - 11 maart 2001), een Nederlands beeldend kunstenaar die internationaal bekend werd met zijn kunstbedrijf Int. Vishandel Servaas & Zn. Holland en tijdens zijn docentschap bij ArtEZ Arnhem een prachtig curriculum ontwikkelde waarbij aan studenten beeldende kunst werd gevraagd om zich ook te bekwamen in maatschappelijk relevante beroepen zoals die van loodgieter, kok of verzorgende, waarmee zij een direct inkomen konden verwerven. Anno 2017 is die relevantie meer dan ooit geldig. Tijden veranderen.

Mijn opdracht is duidelijk: Zet een hele goede galerie in de markt.