Save the world.
Beeld in Düsseldorf 2015.
Een heerlijke tentoonstelling gezien in het Sonsbeekpark in
Arnhem. Kom er ook eens kijken en neem vooral je kinderen mee; kunnen ze lekker
spelen in het speeltuintje. Nee, niet in een goedgekeurde inheemse met rubberen tegels,
die staat nu in Indonesië (hoezo?), maar in een echt Indonesisch speeltuintje waar kleine vingertjes gemakkelijk afknellen en
je heel hard kunt vallen. Er staan ook heel veel huisjes in het park. Dat
klinkt dan wel weer vertrouwd. De huisjes zijn gemaakt uit bamboepaaltjes,
aluminium plaatjes en houten latjes. De huisjes zijn allemaal kunstwerken, althans
volgens de curatorengroep ruangrupa uit Indonesië die ons voorhoudt: “kunst is pas kunst als je
er ook iets mee kunt doen”. En dat kan met huisjes. Je kunt er trouwen, brood
bakken en zoveel meer. De participatie van het publiek wordt hierbij nadrukkelijk
gevraagd, zij is de belangrijkste schakel die het kunstwerk afmaakt. Maar dit
is nog niet alles. Gelijk het Eurovisiesongfestival waarbij aan iedere
songtekst meestal een sentimentele boodschap aan de wereld wordt toegevoegd, hebben
de makers van de beelden in het park zich ook ware wereldverbeteraars getoond.
Een van de kunstenaars verwerkte verschillende patronen in het werk en baseerde
zich daarbij op de wereldgodsdiensten onder het motto: “wij zijn allemaal
verschillend maar toch gelijk”. Ik vind dat mooi. Een andere kunstenaar wilde met
zijn werk de economie met de ecologie verbinden, ja zelfs, zo zei hij: “het
gehele financieel-economische stelsel moet op de schop”. Prachtig. De kunst
gaat eindelijk de wereld redden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten