Opruimen (6)

karikatuur tekening  

Het is coronatijd. Het is allemaal gekkigheid. Het vermijden van al je gewone, vanzelfsprekende contacten is op zichzelf al vervreemdend, laat staan de surrealistische omgevingen waar je in lege gebouwen via strenge aanwijzingen afzetlinten en verbale instructies een specifieke looproute moet volgen om je te laten testen of te vaccineren. Als het heden al niet meer “normaal” is, kan het best nog wel een graadje erger. Ik vond bij het opruimen een merkwaardige karikatuur tekening terug, waarvan ik niet alle details meer kan begrijpen, maar waarin een moeder haar zoontje verwijt om niet zo gek te doen als zijn vader terwijl ze zelf, samen met haar dochters die volledig haar gedrag kopiëren, ernstig van het padje af is.

 Opruimen(5)

 

 

 

3 tekeningen uit een serie van 12 

Wonderlijke tekeningen kom ik tegen bij het opruimen van mijn huis. Ik heb deze tekeningen ooit gemaakt, maar de aanleiding ken ik niet echt goed meer. Het zal wel iets postmodern ’s zijn geweest om een werk van een grote meester, in meerdere varianten opnieuw te verbeelden. Ik laat 3 tekeningen zien. 

Opruimen (4)

karikatuurtekening

Een tekening met een levendig, vrolijk  beestje dat zich op een gegeven moment neerzet en opricht om zich eerst met een pet en overal en direct daarna ook met een pak te kleden. Wat daarvan te denken?

Een bijzonder aspect bij het terugvinden van enkele andere, oudere (vergeten) werken die je opnieuw onder ogen komen, is niet zozeer het herkennen van een eigen, persoonlijke stijl in deze werken maar vooral de vraag naar de inhoudelijke betekenis van deze werken. Met andere woorden: wat heeft mij toen bewogen om deze werken te maken? Ik kan er vanuit het heden natuurlijk wel mijn eigen uitleg aan geven, maar teruggaan in de tijd, naar een ander moment in je leven, is toch wat lastiger. Een uitleg kan zijn, het leven in vrijheid versus aanpassing aan het sociale leven waarbij je voorpootjes plots handjes worden die je in je zak kunt steken.