Machines

Hard Werken.

Installatie Turn Turn Turn in Punt WG Amsterdam 26/27 /juli 2014.

Afgelopen weekeinde hebben de machines weer hard gewerkt en prachtige tekeningen gemaakt. Het blijft iedere keer verrassend hoe simpele apparaten die eigenlijk niet meer kunnen dan een cirkeltje tekenen toch zulke complexe en gevarieerde beelden produceren. Over het waarom kun je dan weer eindeloos speculeren en filosoferen. Het is het leven zelf.

Gezichtsbedrog

Fiat.

Fiat juli2014

We stellen ons in het gewone dagelijkse leven op de een of andere manier altijd in op het vertrouwde, op het gemiddelde. Afgelopen zaterdag zag ik dit uiterst kleine Fiatje staan in een dorp op de Veluwe. Het was mij onlangs in Italië al opgevallen dat de hoofden van de bestuurder en van de medepassagier in een dergelijk wagentje wel twee keer zo groot leken. Ik kan het iedereen aanraden daar eens op te letten. Het is een buitengewoon koddig gezicht.

Grens (2)

Toeval.



De Brabantse wielrenners Jo Peperkamp en Gerrit Schulte fietsten in de Tweede Wereldoorlog gewoon door. Schulte: “Aan de oorlog dacht je niet”.

Mijn vader Bernhard Schulte is geboren in Duitsland. Zoals vele andere families trokken de (voor)ouders van mijn vader voortdurend heen en weer over de grens op zoek naar werk of anderszins. Tijdens de mobilisatie woonde hij in Nederland en werd ingezet bij de medische troepen in Rotterdam tijdens het bombardement. Hij heeft vreselijke dingen gezien. Een neef van mij vertelde dat hij van een familielid had gehoord dat mijn vader bij terugkomst had “gereerd” als een kind. Hij heeft mij dat zelf nooit verteld.

Over grenzen gesproken: Zo sta je aan de ene kant, zo aan de andere. Maar je kunt natuurlijk ook alles ontkennen of ferme standpunten innemen als je niet deelneemt.

Grens

 

Poesjes.

3 poesjes in een plastic bakje na de reddingsoperatie.

Vlak voor ons vertrek uit het klooster in Italië waarop ik in Mei 2014 samen met mijn vrouw paste waren we de drie poesjes kwijt die net geboren waren. Toen we klaaglijke geluiden hoorden en de afvoerslang van de wasdroger zich als een echte slang begon te gedragen vonden we in de slang twee poesjes onder het stof. De derde, de brutaalste, had zich zover mogelijk in de machine verborgen. Je kon nog net de punt van het staartje voelen. Ik heb de gehele machine gedemonteerd in honderd onderdelen en het beestje bevrijd. Het wilde zelfs weer terug in de machine. Voor hetzelfde geld hadden we niets gemerkt en waren we vertrokken. De grens tussen leven en dood is erg klein. Vraag: welk van de 3 poesjes is het brutaalste?