Troost.
Yorkshire video David Hockney 2013.
Ik las een bijzonder artikel in de Volkskrant van 06
december 2013 van Sacha Bronwasser over de kunstenaar Jacobus Kloppenburg. Om meerdere
redenen raakte het artikel mij. Allereerst om de ontmoeting met een tot op
heden voor mij totaal onbekende kunstenaar en de aard van zijn werk dat mij bijzonder
aanspreekt - vooral de recycle-gedachte - . Ik ben blij verrast dat een deel van
zijn werk toch nog te zien is bij de Verbeke Foundation nadat een groot deel
van zijn archief eerder in de verbrandingsoven verdwenen is. Ik hoop dat zijn
werk in België veilig is, maar zeker weten doe ik dat niet helemaal. Op het terrein
van de Verbeke Foundation zijn niet alleen kunstwerken aanwezig die de cyclus
van leven en dood verbeelden, maar die zelf ook in ernstige mate onderhevig
zijn aan de tand des tijds. Het is trouwens oppassen met verbrandingsovens. In
Duiven nabij Arnhem staat er ook een. Een prachtig ding op een prachtige plek. Als
David Hockney niet in Bradford geboren was zou hij geen landschappen in
Yorkshire schilderen maar deze vuilverbrander die zich iedere dag dominant in nieuwe
gedaanten vertoont. Een verbrandingsoven is een killer. Je wilt niet weten wat
daar aan moois ongezien in verdwijnt. Ik schreef er al eerder over. Gelukkig is
er troost. In het artikel lees ik dat Jacobus Kloppenburg ondanks de "Grote Ramp"
gewoon is blijven doorwerken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten