Verbeelding.
Restaurant in Italië 2014 (buiten het seizoen)
Toen ik in augustus 2018 vanaf de Oude Kraan in Arnhem, waar
ik net de eindexamenexpositie van de afdeling Fine Art van ArtEZ Arnhem had
bezocht, naar het hoofdgebouw van ArtEZ liep kreeg ik opeens het onbehagelijke
gevoel dat ik in deze expositie iets wezenlijks had gemist, terwijl ik nog zo
mijn best had gedaan mij met de mogelijke, vaak verborgen conceptuele lading van
de tentoongestelde werken te verhouden. Ik besefte tot mijn schrik dat ik nauwelijks een
tekening, schilderij, plastiek of een grafisch werk had gezien. Misschien is
het wel een haast ouderwetse constatering in deze tijden van elektronische
beelddragers, maar een beeldende kunstopleiding die de z.g. “traditionele”
beeldende technieken zo zeer verwaarloost moet zich als opleiding afvragen of
ze eigenlijk nog wel een bestaansrecht heeft wanneer ze in haar curriculum de “verbeelding”
ten faveure van het “concept” zo drastisch overboord gooit. Zij ontneemt daarmee
haar kunststudenten een uiterst waardevol leerproces waarin zij de kunst van
het esthetiseren en materialiseren van waarnemingen en inhouden (ideeën, onderwerpen, etc.) oefenen
om toe te kunnen passen in concrete beeldende werken. Hoe arrogant is het om te
suggereren dat de vaak met veel moeite te ontdekken en veelal gemankeerde concepten
in de meeste, visueel zeer oninteressante werken die ik op de eindexamenexpositie
zag een nieuw licht zouden werpen op onze wereld. Worden kunststudenten hier
niet het bos ingestuurd?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten