Spijkerkwartier Arnhem.
Voor het eerst heb ik in oktober 2017 de kunstmanifestatie met de
rare titel “Kunst op de Koffie” in het Spijkerkwartier in Arnhem bezocht met
plaatselijke, maar vooral ook met vele kunstenaars uit den lande die ter plekke op
bijna 50 locaties in de diverse zorgvuldig vormgegeven interieurs hun werken
toonden. Het kunstwerk gedijt geweldig als een weldadig en contrasterend artefact
naast de design meubelen en lampen, de strak gestucte wanden en de fraaie parketvloeren in de
diverse interieurs. Wat je
bijblijft van zo’n manifestatie zijn maar een paar van die plekken die zich daar net even aan onttrekken. Ik noem er drie. Een daarvan is Jans Muskee, die voorafgaande aan deze
manifestatie een grote oliekrijttekening maakte van een familie aan de
Boulevard Heuvelink die mij tijdens mijn bezoek een prachtig dubbelbeeld gaf
van deze familie die, nota bene bij aanwezigheid van de kunstenaar zelf, in levende lijve naar haar door Jans gemanipuleerde eigenbeeld keken. Prachtig! Hoe fictie en werkelijkheid door elkaar kunnen lopen, te meer daar we om een of andere gewichtige reden op het laatste moment hadden besloten om deze dag niet naar zijn solotentoonstelling in Assen af te reizen. Moedig was de performance van Mariel Smit, verleidelijk en hapklaar liggend in de vitrine
van de snackbar Dolfijn. Ook de frieten en de bamibal waren erg lekker. Als laatste noem ik de mooie performance van Mireille Tap die als een zen-meesteres zachtjes teksten
declameerde op de veranda van het huis van Egbert Bouwhuis, dat via een
steegje en het souterrain vol met heel veel dingen te bezoeken was en na een
eerste trapje leidde naar een achterkamer op de begane grond met nog heel veel meer dingen
waar ik Egbert in de voorkamer, op zijn kenmerkende, gestructureerde wijze
uitleg (ja, echt!) hoorde geven aan heel veel publiek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten