dinsdag 12 mei 2015

Overheid 1

Creƫren.

Rozet Arnhem

Kunstbedrijf Arnhem

Je pakt een potlood en een stuk papier en je schrijft of tekent iets. Dat kan op ieder moment en waar dan ook. Vervolgens gaat het werkstuk een eigen weg: je notitie of schets kan bijvoorbeeld een opzet voor je eerste boek zijn of een geslaagd meesterwerk. Het kan ook, als mislukt beschouwd en als een prop papier weggegooid, vele jaren later bij toeval teruggevonden worden waarbij ontdekt wordt dat de tekst of de tekening van een subliem inzicht in onze wereld of van een hoogst esthetische kwaliteit getuigt. Het leven kan vele kanten opgaan. Let it flow. 

Het idee dat grote gebouwen voorwaardelijk zijn voor het op een amateuristische wijze beoefenen van kunst is absurd. Toch zijn onlangs in Arnhem een aantal oude locaties verlaten en zijn voor vele miljoenen twee nieuwe gebouwen opgericht c.q. verbouwd met als gevolg een zeer kostbare transitie, waaronder pijnlijke ontslagrondes, dure interim managers en wanhopige pogingen tot herdefinitie van het plaatselijke kunstbeleid. Voor zover er in alle hectiek nog enige aandacht overblijft voor het primaire doel, te weten het geven van cursussen of het organiseren van kunstzinnige activiteiten, kan gesteld worden dat deze taken door de vele professionele kunstenaars in de stad en de regio met gemak vervuld hadden kunnen worden in hun eigen domein, o.a. op hun eigen werkplek of in hun eigen atelier, en hen daarmee een (basis) inkomen had kunnen verschaffen. De (bouw)projecten zijn op weliswaar geslaagd waar het de stapeling van stenen betreft, mijn conclusie is echter dat het rendement feitelijk zwaar negatief is.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten