Overheid en Kunst 5

Hoe wrang kan het zijn.

In Arnhem zijn recent in deze tijden van crisis twee nieuwe kostbare gebouwen gebouwd die faciliteiten moeten bieden voor de amateuristische kunstbeoefening. Zij staan voor een groot deel leeg. Er worden grote verliezen geleden, het cursusaanbod wordt afgebouwd en er worden werknemers ontslagen. Alsof het allemaal niets kost zijn er interim managers aangesteld die voor heel veel geld trachten te redden dat niet te redden is. Behoudens het ook in Arnhem toegenomen inzicht dat een gemeente binnen het kunstzinnige bereik slechts dient te faciliteren en beslist geen vaste banen meer moet aanbieden die de markt voor initiatiefrijke kunstenaars in hoge mate verstoren, kan niet ontkend worden dat de gemeente Arnhem vele miljoenen heeft verkwanseld aan de bouwmaffia in plaats van deze gelden direct te investeren in haar eigen creatieve kapitaal dat bestaat uit aan vele (jonge) kunstenaars in de stad. Wellicht kent ze haar eigen kapitaal niet. Liever laat ze opnieuw het gemeentemuseum voor vele miljoenen verbouwen om er de treurige werkjes van Jan Mankes te tonen.

In Oosterbeek dat deel uitmaakt van Renkum, een buurgemeente van Arnhem, heeft de gemeente het voornemen om een voormalige school af te breken waarin een twintigtal beeldende kunstenaars volledig ongesubsidieerd een atelier huren om er te werken, cursussen te geven, tentoon te stellen, open dagen te organiseren en met vele andere originele activiteiten invulling te geven aan het kunstbeleid in deze gemeente. Het was al een teken aan de wand dat de Gemeente Renkum de openingen van de tentoonstellingen van beeldende kunst in de galerij nabij de raadszaal in haar gemeentehuis in Oosterbeek niet meer van paar blokjes kaas en een paar glazen wijn wilde voorzien en het liefst de genodigden voor 17.00 uur de deur uit wilde hebben omdat het overuurtje voor de bode een veel te grote post op de begroting cultuur zou betekenen. Hoe kleinzielig kan het zijn. Zonder een enkele aankondiging en zonder dat de kunstenaars een alternatief is geboden lazen deze kunstenaars in de krant dat de gemeente het gebouw af wil breken om plaats te maken voor een paar villa’s. Met een dergelijk gemeentebestuur is het niet verwonderlijk dat er over enige jaren een Museum Veluwezoom voor vele miljoenen gerealiseerd gaat worden om permanent de uiterst schamele collectie van tweederangs werken van de Oosterbeekse School te tonen.

In Rotterdam blijven de meest prachtige gebouwen aan de horizon verschijnen. Het zijn werkelijk prachtige beelden. Zij belichamen de hoop, de toekomst, de innovatie, de openheid, de vrijheid en nog meer van die prachtige dingen. Het zijn slechts beelden. De gebouwen geven slechts onderdak aan de oude bedrijven die al langer in de stad aanwezig waren en bieden daarmee geen enkele garantie dat het nieuwe intellectuele en creatieve kapitaal na het afstuderen in de stad blijft en er een praktijk of een onderneming start.