Inktvis

Berkenoog en Zeevonk.

In het park tegenover het Museum Kurhaus Kleve kwam ik twee bijzondere bomen tegen. Naast een bronzen beeld van de kunstenaar Giuseppe Penone, dat een boom in een boom voorstelt, staat een andere bijzondere boom waar ik in het voorbijgaan op gewezen werd. Het is een berk met gelede ogen:



Het zijn geheel andere ogen dan de ogen die ik daarna op de site van Sines tegenkwam http://geertsines.wordpress.com/2011/02/14/duizend-ogen/  .
Deze lijken met houtskool getekend op wit papier:

Een van de bladeren die ik in deze herfst fotografeerde heeft bij nader inzien onmiskenbaar een paar ogen. Geen gelede, mysterieuze ogen, ook geen met houtskool getekende ogen, maar eerder komische ogen:

Op een werkweek met mijn studenten van ArtEZ aan het strand in Bakkum zag ik tegen de avond het schuim van de branding in zee sterk oplichten. Ik was zeer verrast. Een uniek fenomeen, zo dacht ik. Ik had het nog nooit eerder gezien. Toen ik mijn studenten mijn "vondst" meedeelde bleek haast iedereen het fenomeen zeevonk, een alg die een blauwe gloed afgeeft, al te kennen:

Dat is voor mij nog wel de grootste verrassing, dat iedereen alles van berkenogen en zeevonken afweet zonder mij er ooit iets over verteld te hebben. Ik troost mij met de wetenschap dar er in de zee een inktvis leeft die op grote afstand de zeevonk kan waarnemen. Die hoef je helemaal niets te vertellen. Die heeft namelijk een buitensporig groot oog: