VM23

DUENDE.

Opening DUENDE sept. 2015.

 

Het mag eigenlijk een klein wonder heten dat al meer dan een jaar lang zonder enige overheidssteun en met uiterst minimale middelen bijzondere tentoonstellingen van beeldende kunst georganiseerd worden aan de Ir JP van Muijlwijkstraat 23 in Arnhem in een grote onttakelde ruimte die tijdelijk door de corporatie Portaal ter beschikking is gesteld voor culturele activiteiten. Dankzij de beeldende kunstenaars die het echte creatieve kapitaal vormen en de passie van de initiatiefnemers heeft VM23 zich in haar korte tijd van bestaan niet alleen bewezen als een onafhankelijke plek voor de presentatie van autonome beeldende kunst maar ook als een inspirerende plek voor ontmoetingen en uitwisselingen waarbij het maatschappelijke engagement niet geschuwd wordt getuige de huidige tentoonstelling DUENDE die genadeloos de moderne clichés “groen” en “duurzaam” doorprikt. Het aardige van een plek als VM23 is dat nieuwe tentoonstellingen haast vanzelfsprekend en organisch ontstaan vanuit de voorgaande tentoonstellingen, waarbij een tentoonstelling in VM23 nooit een statisch gegeven is, maar volop ruimte biedt voor zowel beeldend werk om zich tijdens de duur van een tentoonstelling te ontwikkelen als voor nieuw beeldend werk dat tijdens of in vervolg op een tentoonstelling wordt ingebracht. In oktober 2015 volgt DUENDE 2.0 met vele nieuw ingebrachte werken, in november komen kunstenaars uit Düsseldorf naar VM23 en wordt er ook een zijruimte ingericht met een vette knipoog naar het Modekwartier, in december is er weer een onvolprezen (Winter) SALON en daarna, in 2016, gaan 5 Nederlandse portretkunstenaressen naar Düsseldorf. Zonder het “verkwanselen” van de kunstgelden, ofwel de financiële tekorten van diverse kunstevenementen en de pijnlijke transities en kostbare faillissementen van kunstinstellingen in Arnhem, Gelderland met name te noemen, trekt VM23 een hele lange neus naar de overheden die zich naar haar inzicht te veel met de inhoud van de kunsten willen bemoeien. VM23 gelooft niet in welk top-down beleid dan ook en ziet voor de overheden slechts een taak om incidenteel een opdrachtgever en structureel een facilitator te zijn en daarmee podia te creëren voor haar kunstenaars om zich te presenteren naar haar inwoners. Mocht dit scenario ooit waarheid worden zal VM23 er naar streven om presentatievergoedingen en werkbudgetten voor de deelnemende beeldende kunstenaars te verwerven uit particuliere fondsen.