woensdag 18 februari 2015

De kunst van het verbeelden (2)

Onvoltooide werken.

De Organische radio’s, ofwel “Orgrads”, die ik ooit uitvoerde waren gebaseerd op het vervangen van een of meer normale industriële onderdelen van een elektrisch radiocircuit door organische materialen met ongeveer dezelfde elektrische waarden. Zij verrasten iedere keer opnieuw met wonderlijke afstemmingen en grillige geluidspatronen. Vele experimentele Orgrads hebben het atelier echter nooit verlaten.

Een radiocircuit kan zich verplaatsen als een soort robot die gestuurd wordt door geluidstrillingen. Zo legt ieder muziekprogramma als het ware weer een andere route af. Het is bij experimenten gebleven. 


Hoewel dit ooit bedoeld was als een onderdeel van een Organische Radio die als een weerstand werkte, voegde ik planten en bloemen tussen glazen platen. De esthetische kwaliteit van deze onderdelen heb ik op zich zelf altijd onderkend maar heb ik nauwelijks verder toegepast in beeldende installaties.


De aula van de Schouwburg in Arnhem stortte ik in rond 1980 ooit vol met zand. Dat waren nog eens tijden. Met het zand bouwde ik figuren. Het vochtige zand geleidde iedere aanraking van mijn handen bij het liefdevol modelleren van die figuren en maakte deze contacten hoorbaar via een door mij met het vochtige zand verbonden elektrisch circuit. Het verbeelden van de “elektrische” wereld was toen mijn doel. Het was een eenmalige actie. Anno 2015 is de elektrische wereld op een ongekende wijze verder geëvolueerd met nieuwe nog ongekende mogelijkheden waarop vanuit de beeldende kunst een antwoord zou moeten komen.        

   

1 opmerking:

  1. In 1977 reed ik dagelijks van Dordrecht naar Nijmegen en terug in zo'n prachtige Renault 16, ik had blijkbaar nog geld te over. Helaas probeerde ik elke dag mijn rijtijd van de vorige te verbeteren, zoals dat in sporttermen heet, en ja ik sportte destijds nog. Mijn motor reed ik aan flarden en m'n lijf is ook niet meer wat het geweest is, maar daar gaat het me nu niet om. Wel dat ik op een mooie dag, met de ramen wijd open, wat rustiger aan deed en tot mijn verbazing het weerbericht ten gehoren kreeg, let wel terwijl m'n autoradio niet aanstond! De pas vervangen vulling in een van mijn kiezen bleek als een soort kristalontvanger te werken en mijn gehoorzenuw te prikkelen. De tandarts was vergeten een afstelknopje te installeren zodat het mij niet mogelijk van zender te wisselen, ook viel de zender na een paar kilometer weg en kwam daarna nooit weerom. Ik moet hier altijd aan denken als ik jouw apparaten zie of er over lees, zoals nu. René Hugo Kijne

    BeantwoordenVerwijderen