Barbarisme

Verloedering.

Arnhemse school Onderlangs Arnhem 2013. 



Om de begroting van de 4-jaarlijkse Sonsbeek-tentoonstellingen in Arnhem sluitend te krijgen worden na iedere tentoonstelling door de diverse overheden voor forse bedragen werken aangekocht die vervolgens in de stad geplaatst worden voor het publiek. Uitzonderingen daargelaten, leiden deze werken na aankoop of gift meestal een kommervol en verloederd bestaan omdat het onderhouden van de kunstwerken in dit plaatje meestal niet is meegenomen. Een kleine rondgang door de stad leert dat het met de kunst in de openbare ruimte slecht gesteld is. De “AKU fontein” spuit niet of nauwelijks, de “Golven” van Peter Struycken zijn gore parkeerplaatsen geworden en de strenge bouwsels van de "Arnhemse School" zijn haast geruïneerd. De ambities van de stadsbestuurders in Arnhem blijven niettemin groot. Zij koesteren zelfs plannen voor een Kunstenkluster, een grootschalig bouwproject ten behoeve van het Museum en het Filmhuis. Niets kan, zelfs in deze tijden van crisis, onze volksvertegenwoordigers en wethouders meer afschrikken. Niet het feit dat deze instellingen al riante plekken bezitten die recent nog voor vele miljoenen vernieuwd zijn, zelfs niet het feit dat vergelijkbare projecten in de regio failliet zijn. Uiteraard was er niets te duchten van een zeer kostbaar referendum waarvan al bij voorbaat vaststond dat de uitslag uiterst negatief, maar door de te verwachten lage opkomst, niet geldig zou zijn. Het klinkt wat obligaat, maar het is pure geldverspilling, egotripperij en machtswellust dat onze bestuurders parten speelt. Vernieuwing komt altijd van onderaf. Onze bestuurders zouden daar beter naar moeten luisteren. Het filmhuis in Arnhem begon ooit met een initiatief van Ger Bouma in het jongerencentrum Willem I. Om een film te zien werd er iedere week opnieuw op de eerste verdieping een zaaltje vrijgemaakt en houten klapstoeltjes geplaatst. Ik heb er de mooiste films gezien. Een harde reet voor een moment, een verlichte geest voor altijd!