Het ware leven

Ik herinner mij nog de tijd in de vorige eeuw dat we in het ouderlijke huis, waarin ik opgroeide, behalve een enkele kolenkachel ook een simpele distributieradio hadden, bestaande uit een aan de muur bevestigde draaibare knop met slechts 4 standen en daarnaast een los staand luidsprekerkastje. Behalve een klassieke muziekzender, die toen niet mijn voorkeur had, kon ik slechts op een enkele zender afstemmen die de populaire muziek van die tijd liet horen. Ja, de belangrijkste vocalisten en bands van de 60-er jaren kwamen allemaal voorbij. Als ik in het weekend uitging, zoals naar de Eurobeurs in Apeldoorn, waar je de hele avond kon dansen op livemuziek van zovele Nederlandse bands, hoorde ik zowat alle covers van nummers, die ik eerder op de radio hoorde, weer voorbijkomen. Het was een feest van herkenning, naast het plezier van het dansen met leuke meisjes en de vele ontmoetingen daarna. Dat mijn kennis van het mondiale muziekgebeuren toen zeer beperkt was deed er helemaal niet toe. Nu, 50 jaar later, staat mij via de diverse media een overweldigend aanbod van de meest prachtige muziek ter beschikking waaruit ik mijn persoonlijke keuzes maak die ik in speellijsten kan vastleggen en die ik iedere keer opnieuw naar behoefte kan oproepen en afspelen in de beslotenheid van mijn werk- en studiekamer. Zo zie je maar, zowel in de beperking als in de overvloed schuilt het ware leven.