Het uitzicht op de berg.
Begin mei hebben we een aantal weken op een klooster in
de Marche (It.) gepast, niet ver van de kust gelegen in de heuvels. Dat een
zuidelijk land in Europa ook seizoenen kent zat er bij mij als Noorderling nog
niet helemaal in. In vakantietijd was het in die landen immers altijd warm,
levendig en aangenaam. Nu we het andere Italië van regen, kou, vuile stranden, dichte appartementen en gesloten restaurants hebben ontmoet begrijpen wij goed waarom het toeristenseizoen in Italië duurt van 1 juni tot half september. Voor de liefhebber is er de rest van het jaar volop rust,
ruimte, leegte en tijd voor reflectie en introspectie. Je kunt dan genieten van het desolate.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten