70-er jaren.
googleimagelievelingstasje
Op het artikel Joseph Beuys in Arnhem (1) dat Peter Nijenhuis schreef op zijn blog "De wereld werkt in Arnhem" waarin hij Jan Brand (ArtEZ) interviewt is veel af te dingen, onder meer dat de voorganger van ArtEZ, de Academie voor Beeldende Kunst Arnhem, een niet onbelangrijke rol vervuld zou hebben in de internationale avant- garde kunst. Maar wat mij toch weer een beetje blij maakt en wat ook in het gehele artikel doorklinkt, is het haast onbegrensde enthousiasme van zowel kunstenaars als organisatoren in de 70-er jaren om tegen de verdrukking in allerlei maatschappelijke conventies te slechten en de grenzen van de kunst te verkennen en op te rekken.
Mijn hoop is dat kunstenaars de komende jaren met ditzelfde elan de beeldende kunst terugveroveren, ditmaal van de ambtenaren met een betaalde baan binnen de lokale cultuursector en de politici met cultuur in hun pakket die allen zonder enige gene bezit hebben genomen van de kunstgelden en daarmee, zonder de tussenkomst van een onafhankelijke kunstcommissie, bepalen welke evenementen er georganiseerd, welke opdrachten er verstrekt en welke aankopen er gedaan worden om daarmee uitsluitend politiek correcte doelen te dienen. De vele tonnen kostende Biënnale Gelderland 2016 voldoet in haar opzet volledig aan deze doelen, ja stelt zelfs, dat kunst iets kan zijn wat de wereld beter maakt. Als ware het een cadeau aan de wereld. Hoe klef en onwaarachtig wil je het hebben?
Nu moet ik wel een fout herstellen. De feiten moeten immers kloppen. In een eerder artikel schreef ik dat een van de deelnemende kunstenaressen aan de Biënnale het op de kledingkast van de museumdirecteur had voorzien, maar naar nu blijkt - het zijn niet mijn woorden - zal ze in een grote tekening gastvrijheid geven aan het lievelingstasje van de museumdirecteur.
Wil ik dat zien?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten