Een alledaags beeld.
Gezicht op Emmerich am Rhein 2012.
Een grote verscheidenheid aan allerlei verticaal gerichte objecten is zichtbaar in dit beeld van een horizon. Op de een of andere manier lijkt de hybride staat waarin onze alledaagse leefomgeving zich toont in al haar contrasten, onsamenhangendheden en irrealiteiten, meer de “normale” werkelijkheid te vertegenwoordigen dan de haast "naïeve" voorstelling die de mens van de werkelijkheid maakt vanuit haar noodzaak om die complexe omgeving te begrijpen en te ordenen. Deze naïeve voorstelling van wat een voor haar normale omgeving is, bestaat vooral uit duidelijk afgebakende en te benoemen grootheden zoals stad, land, huis, tuin, weg, hek, boom, bloem, dier, lucht, aarde, weg, rivier, etc. Je zou het een overlevingsstrategie kunnen noemen om je te wapenen tegen een wereld die steeds afstandelijker, gekker en onbegrijpelijker wordt. Het merkwaardige is dat wanneer je een "normale" wereld wilt afbeelden je behoorlijk onrealistisch zelfs surrealistisch te werk dient te gaan. Omgekeerd bestaat er veel realistische kunst die je eerder naïef zou kunnen noemen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten