Deer Hunters

‎Twee Amerikaanse hertenjagers‎

Naast mijn experimentele beeldende installaties heb ik mij in de loop der jaren in mijn vlakke beeldende werk met verschillende thema’s verhouden. Zoals met illusiebeelden van landschappen, met toevalsbeelden zoals in de “drippings” en met talloze machinetekeningen. Een geheel ander thema dat ik ooit voor een korte tijd verkende was: “Als de wereld lelijk is, is de kunst ook lelijk”. By the way, dit thema is uiterst subjectief te noemen. In de serie getiteld “Deer Hunters” schilderde ik binnen dit thema ooit twee Amerikaanse deer hunters die met een zekere trots met hun geschoten wild poseren. Ik heb er alle begrip voor dat gepassioneerde jagers zich helemaal niet in mijn persoonlijke opvatting van dit thema herkennen die voor mij zelf leidend was om deze schilderwerken te maken. Ik vond recent de twee bovenstaande werken weer terug in mijn opslag en herinnerde mij dat ik destijds overwoog om er nog een derde jager aan toe te voegen om zo het drieluik compleet te maken. Dit heb ik nog niet gedaan. Een goede kandidaat is onze koning die graag op de uitgestrekte jachtvelden nabij Het Loo in Apeldoorn vertoeft. Misschien vindt hij het zelf ook wel een eer om vereeuwigd te worden samen met enkele van zijn  jachtvrienden. Hij hoeft daarvoor niet per se te komen poseren, of mij een foto toe te sturen van zijn jachttrofeeën. Uit mediabeelden kan ik immers eenvoudig een portret samenstellen en schilderen om deze toe te voegen aan het drieluik dat t.z.t. geëxposeerd gaat worden. Althans dat was mijn eerste gedachte. Echter, het maken van een beeldend werk, met name van een triptiek van onze koning samen met zijn jachtvrienden, is nog niet zo eenvoudig. De jachtvelden bij het Loo in Apeldoorn, The Netherlands, zijn in het jachtseizoen gesloten voor het publiek en maken het onmogelijk om onze koning met scherp te zien schieten op het wild en hem daarna, geknield met zijn prooi, te zien poseren. Ook een foto van onze koning waarbij hij door de knieën zakt is zo wie zo niet zo gemakkelijk te vinden. Koningen knielen immers niet. Gelukkig bood een filmpje op Facebook mij uitkomst waarbij de koning op koningsdag 2012 een oranje WC- pot zo ver mogelijk weggooit. Hiermee kan ik van onze koning een portret in actie schilderen om daarmee de triptiek te completeren.

          

 A million Roses.

Parade Chinese vrouwen.

De titel hierboven is ook de titel van een muzieknummer, dat al veel langer bestaat, maar dat ik eerder nog nooit had gehoord, totdat ik het onlangs op You Tube tegenkwam. De tekst is nogal merkwaardig en handelt over een beeldend kunstenaar die uit liefde voor een vrouw al zijn schilderijen, zijn kwasten, zijn verven, zijn atelier en zijn huis verkoopt om haar uit de opbrengst daarvan een miljoen rozen te schenken. Het gaat in dit nummer om de sublieme, alles overtreffende liefde. Dat klinkt prachtig, maar ik vraag mij daarbij toch af of het wel een goed idee is om als partner alles voor de ander op te geven. Het loopt daarom ook niet goed af. De arme man verdwijnt gedesillusioneerd in de stromende regen van de nacht. De allereerste, oorspronkelijke uitvoering van dit nummer is van een zangeres uit Rusland, maar van dit nummer blijken zeer vele uitvoeringen te bestaan door verschillende artiesten, die het allen waard zijn om te beluisteren. Een van de wonderlijkste weergaven van dit nummer is een video die op You tube te vinden is waarbij een Zuid Koreaanse zangeres dit van oorsprong Russische nummer zingt bij een parade van vrouwelijke Chinese militairen.